Spotkanie rozpoczęło się uroczystym wręczeniem srebrnych odznak Polskiego Towarzystwa Leśnego dla zasłużonych członków.  Paweł Artych, Przewodniczący Zarządu Oddziału PTL w Olsztynie odczytał adres od Janusza Dawidziuka, Przewodniczącego Zarządu Głównego PTL.

         

Następnie zaprezentowano referaty okolicznościowe. Temat „Drzewa i las w dawnych Prusach w aspekcie kulturowym i gospodarczym” przedstawił dr Cezary Tryk. „Duchowość, a przyroda. Jak odzyskać zachwyt nad pięknem świata” omówił rektor seminarium ks. kanonik dr Hubert Tryk. Na zakończenie  prof. UWM dr hab. Jakub Borkowski poruszył najistotniejsze aspekty związane z tematem „Ochrona przyrody w środowisku Leśnym”.

         
 

Po prelekcjach przyszła pora na wspólne sadzenie drzew w ramach uczczenia 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Posadzono 5 lip, które pochodziły z nasion poświęconych przez papieża Franciszka podczas ubiegłorocznej Ogólnopolskiej Pielgrzymki Leśników do Watykanu. Zanim przystąpiono do sadzenia, Arcybiskup Metropolita Warmiński Józef Górzyński  oraz  Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie Mariusz Orzechowski podpisali certyfikat zawierający informację odnośnie pochodzenia posadzonych drzew.

Polskie Towarzystwo Leśne jest jedną z najstarszych organizacji skupiających polskich leśników. Jest kontynuatorem powołanego w  1882 r.  Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, skupiającego w swoich szeregach właścicieli lasów oraz leśników zarządzających lasami. Do chwili obecnej Polskie Towarzystwo Leśne jest wydawcą czasopisma  naukowego „Sylwan”, które było i jest miejscem publikacji badań naukowych z zakresu leśnictwa.
Leśnicy skupieni wokół Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego widząc potrzebę współpracy  leśników ze wszystkich trzech zaborów doprowadzili w 1907 roku w Krakowie do pierwszego zgromadzenie członków, z udziałem przedstawicieli pozostałych zaborów. Zjazd odbył się z okazji 25-lecia istnienia Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego. Z Wielkiego Księstwa Poznańskiego na zjazd wyjechała grupa leśników z Wielkopolskiego Towarzystwa Leśnego pod przewodnictwem Józefa Rivolego. Wśród leśników z zaboru pruskiego w  zjeździe wziął udział Edward Ekowski nadleśniczy lasów hrabiego Adama  Sierakowskiego z Waplewie koło Sztumu.
Majątek Sierakowskich w Waplewie był centrum polskiego życia kulturalnego i społecznego na Pomorzu.  Hrabia Adam Sierakowski poseł do parlamentu Rzeszy, pisarz, podróżnik po Afryce, był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu, członkiem Berlińskiego Towarzystwa Geograficznego i Berlińskiego Towarzystwa Antropologicznego był jednym z najciekawszych przedstawicieli Sierakowskich.
Edward Ekowski nadleśniczy majątku Sierakowskich, urzędujący w Tyllendorfie  był od 1906 roku członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego. Był także członkiem Wschodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego, a w odrodzonej nadleśniczym Nadleśnictwa Świt koło Tucholi.
Po odzyskaniu niepodległości Polski Waplewo pozostało w granicach Niemiec, a potomkowie Sierakowskich doznali tragicznego losu we wrześniu 1939 r. Obecnie lasy majątku w Waplewie wchodzą w skład leśnictwa Waplewo  Nadleśnictwa Kwidzyn.
Nadleśniczy Edward Ekowski brał udział w pracach Towarzystwa Leśnego w Wielkim Księstwie Poznańskim, był  także członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, a w odrodzonej Polsce nadleśniczym Nadleśnictwa Świt koło Tucholi. W 1919 roku był jednym z 60 leśników wskazanych przez Związek Leśników Polskich jako rzeczoznawca do spraw leśnych z głosem doradczym do Sejmu przy uchwaleniu spraw ustawodawczych i spraw gospodarki leśnej.
 Członkami Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego  było wielu leśników, którzy po odzyskaniu niepodległości przybyli na Pomorze i objęli kierownicze stanowiska. Byli to między innymi: Jan Fijałkowski nadleśniczy z Pelplina , Emil Gottwald nadleśniczy z Wejherowa, Wiktor Weiznerowski nadleśniczy z Sulęczyna, Antoni Tomaszek nadleśniczy z Mirachowa,  Edward Krzesiwo nadleśniczy z Drewniaczek, Maurycy Norski nadleśniczy z Dębowa, Józef Wilczek leśniczy.
Na szczególną uwagę zasługuje postać Jana Fijałkowskiego absolwent  Krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego we Lwowie. W 1919 wskazany prze ZLP jako rzeczoznawca do spraw leśnych z głosem doradczym do Sejmu,  od 1922 do śmierci w czerwcu 1939 nadleśniczy Nadleśnictwa  Pelplinie. Jan Fijałkowski jako członek Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego  był autorem wielu naukowych artykułów opublikowanych w „Sylwanie”, a po 1920 roku w „ Lesie polskim”. Rozpoczynając pracę  na Pomorzu został członkiem w 1922 r. członkiem nowoutworzonego  Zarządu Głównego Związku Leśników Polski oraz przewodniczącym Oddziału Pomorskiego tego związku. Wydaje się zatem naturalne, że był tą osobą, która jako przedstawiciel Wielkopolski i Pomorza brał udział w 1928 roku w zebraniu delegatów i objął  obowiązki jednego z trzech wiceprezesów nowopowstałego  Polskiego Towarzystwa Leśnego, kontynuatora tradycji Galicyjskiego i Małopolskiego Towarzystwa Leśnego.
Osoba nadleśniczego Jana Fijałkowskiego, członka Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, Związku Leśników Polskich oraz Polskiego Związku Zachodniego, była osobą, która w sposób naturalny mogła reprezentować leśników Wielkopolski i Pomorza w pracach Polskiego Towarzystwo Leśnego. Jana Fijałkowski brał udział w pracach Polskiego Towarzystwa Leśnego reprezentując leśników Wielkopolski i Pomorza.
Brat nadleśniczego – Bolesław Fijałkowski pułkownik 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich, obrońca Lwowa w 1939 r. zaginął po aresztowaniu  przez NKWD.
Od momentu powstania w 1925 roku, Polskie Towarzystwo Leśne ze względu, że  reprezentowało głównie właścicieli lasów prywatnych nie cieszyło się poparciem ówczesnego kierownictwa Lasów Państwowych.
W latach trzydziestych ubiegłego w Polskim Towarzystwie Leśnym  rozpoczął działalność działał dr Leon Mroczkiewicz, asystent w Zakładzie Hodowli Lasu Uniwersytetu Poznańskiego, który w latach 1926–1930 wraz z Tadeuszem Perkitnym odbył podróż dookoła świata.
Po zakończeniu II wojny światowej dr Leon Mroczkiewicz rozpoczął pracę w Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Gdańskiego równocześnie wykładając leśnictwo na Politechnice Gdańskiej. Z postacią dr Leona Mroczkiewicza wiąże się powstanie w dniu 19 września 1946 r. powstanie oddziału Polskiego Naukowego Towarzystwa Leśnego w Dyrekcji Lasów Państwowych, któremu przewodniczył do momentu zakończenia pracy w 1949 r.
Do Oddziału Gdańskiego PTL oprócz profesora Leona Mroczkiewicza, w późniejszym okresie należeli także profesorowie Wiesław Grochowski oraz  Kazimierz Mąkosa. Ze względu na działalność profesora Leona Mroczkiewicza, Oddział Gdański ukierunkował swoje zainteresowania na sprawy związane z hodowlą lasu i typologią leśna. Działalność w tym zakresie kontynuował profesor  Kazimierz Mąkosa, wieloletni przewodniczący zarządu Oddziału, przewodniczący Komisji Siedliskoznawstwa Zarządu Głównego PTL.